مناجات ماه رمضانی و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
دلم اگرچه کویر است و زیر و بم دارد ببین که گوشۀ چـشمم ز خـوف نم دارد نگاه مخـتصری هم برای من کافی‌ست بـیـا که زنـدگـی‌ام یـک نـگـاه کـم دارد بدون خـویش بـیـایم نـگـاه خواهی کرد چه دارد آنکه درِ خـانه‌ات «منم» دارد خـوشا به حال هر آن بـنـدۀ خـدا جـویی کـه در مـقـام فـنـا خـانـه در عــدم دارد به بـارگـاه تـو دل ره نـمی‌بـرد هـرگـز مـیان خـانـه اگـر صـورت صـنـم دارد بساط عـفـو تو گـسـترده است در عـالم اگر به دست «عـلی» دفتر و قـلم دارد برات عـفو بگیرم ز تو به نام «عـلی» گـدای خــانــۀ شـیــر خــدا جــنــم دارد قیامت است علم دست «مرتضی» و خوش است هر آنکه بر سر خود سایه از علم دارد به هـشتـمـین شب مـاه مـبارک آمـده‌ایم برای ما شب هـشـتم همیـشه غـم دارد شـهـیـدِ آن شـهِ لـب‌تـشـنـه‌ام به کـربـبلا که قـامت از غم آن تکه تکه، خـم دارد |